Drie WK-medailles, lichtpunten bij de jeugd, sterke estafettes

Bondscoach Peter Bishop keek in de nabeschouwing met Martin Vriesema van Studio Sport met een tevreden gevoel terug op de Nederlandse WK-inbreng in Singapore.  Vriesema fronste soms de wenkbrauwen, maar Bishop liet zich daardoor niet van de wijs brengen.

Wereldtitel

De Australische technisch directeur van het Nederlandse zwemmen wist zich gesteund door de wereldtitel van Marrit Steenbergen op de 100 meter vrije slag, de bronzen medaille voor de estafettezwemsters op de 4x100 meter vrije slag en het brons op de 200 meter schoolslag van Caspar Corbeau. De Australiër roemde ook de prestaties van de jonkies in de ploeg zoals Koen de Groot, die zich bij de beste acht op de 50 meter schoolslag plaatste en in de halve finale een fraai Nederlands record (26,71) op de klok zette. Van de jonge generatie was ook Milou van Wijk met haar vierde plaats op de 100 meter vrije slag (52,95) en de vijfde op de 50 meter vrije slag (PR 24,29 in de halve finale) een opvallende nieuwkomer.

Snelle tijden geen garantie voor eventuele medailles

De drievoudig winnares bij de EK onder 23 jaar eerder dit jaar in het Slowaakse Samorin moest wel ervaren dat je wel snel kunt zijn, maar dat juist bij een mondiaal toernooi zoals nu in Singapore verwacht wordt dat je op belangrijke punten als start en finish je de eventuele medaillekans waar maakt. Die extra spanning was duidelijk merkbaar op de pure zwemsprint over één baan. Daar moest zij direct inleveren op de start en kon dat niet meer goed maken in het verloop van de race. Haar vierde plaats op het koningsnummer in Singapore was daarentegen eigenlijk sensationeel goed met 52,95. Op de eeuwige ranglijst van Nederland staat zij nu achter Marrit Steenbergen (52,26 in Doha 2024), Femke Heemskerk (52,69 in Eindhoven 2015) en Ranomi Kromowidjojo (52,75 in Eindhoven 2012) op de vierde plaats. Toppers als Marleen Veldhuis, Inge Dekker en Inge de Bruijn hebben nooit onder de 53 seconden gezwommen.

Rapportcijfer 8,5

Peter Bishop gaf zijn ploeg als rapportcijfer een 8,5 en dat deed de NOS-interviewer toch een beetje de wenkbrauwen fronsen. Maar daar had de coach geen boodschap aan. Hij roemde juist de prestaties van de ingeschreven estafette teams. Allereerst de enigszins onverwachte bronzen medaille op de 4 x 100 meter vrije slag, het ‘Nederlandse domein’ bij belangrijke toernooien als Europese en wereldkampioenschappen. Dat was dus een goed begin op de eerste dag voor Milou van Wijk, Tessa Giele, Sam van Nunen en Marrit Steenbergen. De bijdrage van Steenbergen (51,62) was daarbij van grote betekenis. In de serie zwom Femke Spiering op de plaats van Tessa Giele en dat betekende dat ook zij als stoffelijke blijk van waardering een bronzen plak kreeg.     

Caspar Corbeau blijft genieten

Bij zijn vierde WK-toernooi onderscheidde zich ook weer Caspar Corbeau. In de ogen van Bishop is hij de ideale schoolslagzwemmer, die op alle drie onderdelen bij de beste van de wereld wil horen. De zoon van Jim Corbeau, die in de jaren '80 al voor Nederland uitkwam, is het schoolvoorbeeld van een wedstrijdzwemmer. Hij geniet juist van dat aspect en het is niet voor niets dat hij voor de vierde achtereenvolgende keer voor Nederland startte bij het WK. Na 2022, 2023 en 2024 dit jaar het toernooi in Zuid-Oost Azie. Zijn individuele medailles: 2x zilver, 1x brons.
Een prima wedstrijd zwom ook Thomas Jansen, nu met persoonlijke records van 2.00,06 op de 200 meter wisselslag en 4.14,19 op de 400 meter wisselslag. Singapore was zijn derde WK. 

Zuur

Het vervolg na de eerste medaille kwam op de 4 x 100 meter wisselslag gemengd met het idee dat een medaille reëel was. Maar dat feest ging niet door. Met 3.40,97 zwommen Kai van Westering, Caspar Corbeau, Tessa Giele en Marrit Steenbergen naar de vierde plek. Zeven honderdsten van een seconde verwijderd van een bronzen plak was wel een beetje zuur, hoewel het een nieuw Nederlands record betekende. Daamee was de 3.41,25 van Kira Toussaint, Arno Kamminga, Nyls Korstanje en Femke Heemskerk, gevestigd op 31 juli 2021 in Olympisch Tokyo, verleden tijd. 
De onder neutrale vlag zwemmende Russen grepen goud in 3.37,97 en werden gevolgd door China (3.39,99) en Canada (3.40,90). In de voorronde zwommen Maaike de Waard (rugslag 59,72), Caspar Corbeau (schoolslag 58,75), Nyls Korstanje (vlinderslag 51,04), Milou van Wijk (vrije slag 53,05).

Mixed 4x100m vrije slag estafette vijfde

Sean Niewold (48,60), Renzo Tjon-A-Joe (47,87), Milou van Wijk (53,06) en Marrit Steenbergen (52,18) zijn de nieuwe houders van het Nederlands record op de 4 x 100 meter vrije slag mixed. Het TeamNL-viertal noteerde in de finale een tijd van 3.21,71, goed voor een vijfde plaats. Het vorige Nederlandse record op dit onderdeel stond sinds 29 juli 2017 op naam van Ben Schwietert, Kyle Stolk, Femke Heemskerk en Ranomi Kromowidjojo. Zij kwamen bij de WK in Boedapest 2017 tot 3.21,81.

Het wereldtoernooi eindigde net als de bij de WK van Doha vorig jaar met een NR in 3.31,07 voor de mannen op de 4 x 100 meter wisselslag estafette. Dit keer niet met een zilveren medaille zoals een jaar geleden, maar wel met een record. Dat gebeurde in de voorronde en was goed voor het bereiken van de finale. Daarin werden ze. De opstelling was Kai van Westering rugslag 53,89, Caspar Corbeau schoolslag 58,60, Nyls Korstanje vlinderslag 51,11 en Sean Niewold borstcrawl 47,47. Het Nederlandse record op dit onderdeel was 3.31,23 en werd op 18 februari 2024 gezwommen op de WK in Doha door Kai van Westering, Arno Kamminga, Nyls Korstanje en Stan Pijnenburg. In de finale was de tegenstand van de concurrenten zo heftig dat de eindtijd van 3.32.35 niet méér op leverde dan een achtste plaats voor Kai van Westering rugslag 53,96, Caspar Corbeau schoolslag 58,69, Nyls Korstanje vlinderslag 51,36 en Sean Niewold borstcrawl 48,34.

Spannend spektakel

De strijd om de wereldtitel mondde uit in een spannend spektakel. Frankrijk had met gouden winnaars als Marchand (wisselslag) en Grousset (vlinderslag) twee ‘kleppers’ in het water, maar uiteindelijk won het Russische kwartet in 3.26,93, slechts 0,15 seconde boven het wereldrecord. Bij de vrouwen was het goud voor de USA in een wereldrecord (3.49,34) voor Regan Smit, Kate Douglass, Gretchen Walsh en  Claire Curzan.