Astrid van den Hoogenband Ridder in de orde van Oranje Nassau

Een groot rood-wit hart heeft Astrid zeker. Behalve dat ze supporter is van de gelijknamige Eindhovense voetbalclub, heeft ze zich tientallen jaren als vrijwilliger ingezet voor de zwemvereniging van PSV. Voor die verdiensten is ze koninklijk onderscheiden. En nu hoort ze er binnen de familie weer helemaal bij, vertelde ze aan het Eindhovens Dagblad. Haar vader Piet Verver was eerder al koninklijk onderscheiden en ook haar man Cees-Rein en zoon Pieter van den Hoogenband zijn eerder geridderd. „Zo ging dat ook met het erelidmaatschap bij PSV Zwemsporten. Zij gingen mij voor en ik hobbel er achteraan”, zegt ze lachend.

Op de feestelijke dag werd in het Indoor-Sportcentrum in Eindhoven voor Astrid een receptie gehouden waar familie, vrienden en ook veel leden van PSV Zwemsporten haar feliciteerden.

Zelf een klasse zwemster

Natuurlijk was ze in zwemmen Nederland vooral bekend als moeder van drievoudig olympisch kampioen Pieter van den Hoogenband. Maar Astrid was zelf ook een topzwemster. In de beginjaren zeventig behoorde zij tot een groep zeer jonge talenten (Linda de Boer, Anke Rijnders, Josien Elzerman en Hansje Bunschoten) toen uit de USA het “age groept swimming” (zwemmen in leeftijdsgroepen) overwaaide. Getraind door de jonge Peter van den Biggelaar maakte zij enorme vorderingen op de lange afstanden zoals de 800 meter vrije slag. Geen wonder dat zij zich ondanks matige NK in het koude Leeuwarden voor de Europese kampioenschappen van Barcelona plaatste op de 800m vrije slag, waarop zij zesde werd. Een jaar later volgde een bronzen medaille bij de EJK in Rotterdam De zwemgenen had ze duidelijk van haar ouders. Vader Piet was jarenlang voorzitter van PSV Zwemmen en Waterpolo en haar moeder Mia was een van de eerste leden van PSV en zelfs Brabants kampioen. Haar jongere broer Robert speelde enkele jaren waterpolo in het Nederlands zevental. Zus Veronique voelde meer voor hockey.

Géén Olympische Spelen in München

Twee jaar later miste Astrid de Olympische Spelen in 1972, waar Hansje Bunschoten en Anke Rijnders de beschikbare plaatsen op de 800 vrij voor zich opeisten. Een jaar later gaf zij voorrang aan haar HAVO-studie en besloot ze haar sportieve carrière te beëindigen na een landenwedstrijd in Hengelo. Haar betrokkenheid bij de sport was daarmee echter allesbehalve voorbij. Ze bekleedde van 1986 tot 2017 talloze functies bij de Eindhovense zwemvereniging PSV Zwemsporten.

Ze begon als trainer en coach van de jeugdzwemmers en was verantwoordelijk voor de ontwikkeling van veelbelovende talenten van wie sommigen doorgroeiden naar nationale en internationale successen. Haar rol reikte verder dan trainingen. Ze was ook ploegleider van de nationaal uitkomende zwemploeg.

Ondersteuning jonge atleten

Astrids invloed op de zwemsport strekt zich uit tot buiten Eindhoven. Als jeugdtrainer bij de Maastrichtse Zwem- en Poloclub (MZ&PC) en later als topsportcoördinator bij de Stichting Topzwemmen Zuid-Nederland speelde ze een grote rol in het ondersteunen van jonge atleten. Verschillende PSV-trainers waren maar wat blij met Astrid als assistente. Dat bekendste waren natuurlijk Titus Mennen en Jacco Verhaeren. Toen Verhaeren Bondscoach (zeg maar Technisch Directeur) werd, waren zijn opvolgers rol heel blij met haar ondersteuning als dat nodig was. Bibi Gulikers, Patrick Pearson, Thijs Hagelstein, Erik Landa en Christiaan Sloof om maar enkelen te noemen.

Maatschappelijke initiatieven

Daarnaast draagt ze nu nog altijd bij aan maatschappelijke initiatieven rond zwemmen. Ze is sinds 2009 actief bij Anna TopSupport in Eindhoven (onderdeel van de Anna Zorggroep) waar ze mensen met een medische indicatie begeleidt in het water tijdens revalidatieprogramma’s. Ook haar betrokkenheid bij de stichting Swim to Fight Cancer Eindhoven getuigt van haar gedrevenheid om via zwemmen iets goeds te doen voor de samenleving.