Wisselslag zwemmers pakken met een nieuw NR historisch WK-zilver

Sterke beurt Kamminga

In de manneneindstrijd ging rugslagzwemmer Kai van Westering als eerste van start en hij moest alle zeilen bijzetten om geen overbodig terrein te verliezen tegen op papier snellere zwemmers uit Spanje, USA, Canada en misschien Italië. Zijn 53,86 was dan wel een vijfde positie, maar beslist niet desastreus. Spanje (53,11) en Verenigde Staten (53,15) waren uiteindelijk 0,7 seconde sneller. Polen 0,2 en Canada 0,3 seconde waren minder bedreigend. Kamminga, de snelste Nederlander, zette het team met een solide en veilige overname (0,23) halverwege de race met een split van 58,23 op de gehoopte zilveren positie. Vlindersprinter Nyls Korstanje handhaafde die plek (met 51,12 na een overname van 0,10). Voor Stan Pijnenburg lag de weg naar de medaille open na zijn voortreffelijke aandeel van 48,04. En zo kwam Nederland voor de eerste keer in de WK-historie op dit nummer op het podium. De Verenigde Staten waren uiteindelijk niet bij te benen en veroverden met een tijd van 3.29,80 hun vijftiende wereldtitel sinds 1973. Het brons was voor Italië (3.31,59).

NR en OS-kwalificatie in de serie

In de series op zondagochtend maakten de estafettemannen ook al indruk met een nieuw Nederlands record van 3.32,89. Het oude stond op 3.33,46 en werd gezwommen in de OS finale 2012 in Londen door Nick Driebergen (53,79), Lennart Stekelenburg (1.00,24), Joeri Verlinden (51,86) en Sebastiaan Verschuren (47,57).Met dit nieuwe record en de tweede tijd positie kwalificeerde TeamNL zich ook meteen voor de Olympische Spelen van Parijs. Schoolslagzwemmer Caspar Corbeau (59.02) zwom in de serie nog in plaats van Kamminga. Van Westering (rugslag 54.11), Korstanje (vlinderslag 51,41) en Stan Pijnenburg (48,34 vrije slag) deden de rest.

“Dit smaakt naar meer” zei Arno Kamminga na afloop van de finale, terwijl Nyls Korstanje vond dat het zilver zijn ‘heftige’ week helemaal goed maakte. Nieuweling Kai van Westering voelde zich helemaal thuis in de Nederlandse ploeg en opgenomen in zijn ‘nieuwe familie’. Afmaker Stan Pijnenburg vond het in de serie vooral heel spannend. “Je moet je plaatsen voor de finale en mag niet het risico lopen om die te missen door diskwalificatie. We wisten hoe snel we konden zwemmen en dat was een goed uitgangspunt in de finale. Met nog 50 meter te gaan lagen we nog steeds in tweede positie en verwachtte ik  aanval van de Italiaan Miressi, maar hij was niet echt een bedreiging.”

Pijp leeg bij vrouwen

Na een zeer succesvol toernooi leek de pijp een beetje leeg bij de Nederlandse vrouwen. De niet fitte Marrit Steenbergen liet de 4x100 meter wisselslag estafette schieten en Tes Schouten was er wel, maar zij kon (evenals Kira Toussaint, Kim Busch en Maaike de Waard) het 'verschil' niet maken. De vijfde plaats was gewoon goed. Met een tijd van 4.00,24 bleven de vier wel ver verwijderd van een medaille. In de strijd om het goud had Sarah Sjöström Zweden op een flinke voorsprong gezet, maar slotzwemster Shayna Jack bezorgde Australië met 3.55,98 alsnog de wereldtitel.

Op de 50 meter vrije slag individueel pakte Sarah Sjöström wel goud. De Zweedse, eerder dit WK ook al de beste op de 50 meter vlinderslag, tikte aan na 23,69 en veroverde daarmee haar vierde WK-goud op dit nummer en haar veertiende in totaal. Ook de Amerikaanse Kate Douglass (23,91) en de Poolse Katarzyna Wlasick (23,95) bleven binnen de 24 seconden.  

Wiffen klasse apart op 1500 meter

Daniel Wiffen was de verwachte kampioen op de 1500 meter vrije slag in 14.34,07. De onverstoorbare Ier gaat ongetwijfeld in Parijs Olympisch kampioen worden. Hij was nu tien seconden sneller dan de Duitser Florian Wellbrock (wereldkampioen in 2019). De Italiaan Paltrinieri was niet goed genoeg voor de finale.