Steenbergen in PR als snelste naar WK-finale 100 meter vrije slag

Marrit Steenbergen maakte veel indruk door de manier waarop zij zich als snelste plaatste voor de finale van de 100 meter vrije slag, het koninginnennummer van de WK zwemmen in Fukuoka. De 23-jarige in Friesland opgegroeide zwemster tikte aan in een tijd van 52.82, een persoonlijk record. Na de jaren met Ranomi Kromowidjojo en Femke Heemskerk is het fantastisch dat Nederland weer een topper heeft op dit nummer.

De Australische Mollie O'Callaghan tekende met 52.86 voor de tweede tijd, gevolgd door Siobhan Haughey uit Hongkong: 52.90.

Ook finaleplaats Schouten

Tes Schouten, al sinds 2013 generatiegenoot van Steenbergen bij EYOF en EJK en daarna ook EK, slaagde er eveneens in zich te plaatsen voor de finale. Op de 200 meter schoolslag zette ze 2.21.71 op het scorebord, een evenaring van haar eigen Nederlandse record dat zij onlangs zwom bij de NK in Amersfoort. Alleen de Zuid-Afrikaanse Tatjana Schoenmaker was sneller: 2.21,31. "Dit voelde wel goed", zei Schouten tegen NOS-interviewer Martin Vriesema. Natuurlijk, zo lachte ze, was het behalen van de finale voor haar als het uitkomen van een droom. "Want je gaat hier niet naar toe met het doel om als dertigste uit het water te stappen."

Schouten (22) realiseerde zich dat deze halve finale nog niet een optimale race was. "Ik had de laatste 50 meter behoorlijk wat moeite. Het is een valkuil om in de vierde baan met een te hoge frequentie te zwemmen, terwijl ik weet dat ik het moet hebben van mijn lange, krachtige, sterke slag." Over de mislukte 100 meter schoolslag wilde ze het niet hebben: "Ik weet dat ik op dat nummer nog tekort kom op de eerste 50 meter."

Ook deed ze geen voorspelling voor de finale op de 200 meter schoolslag. "Kijk eens wie daar in het water liggen. Kate Douglass is was vorig jaar derde, en kampioene Lilly King heeft het wereldrecord. Die gaan vrijdag echt wel iets meer geven dan ze nu gedaan hebben, hoor." De Nederlandse kampioene, die een jaar geleden elfde was in Boedapest (2.26.85), boekt sindsdien een opmerkelijke progressie.

Sterk optreden Caspar Corbeau

Op hetzelfde nummer pakte ook Caspar Corbeau net als vorig jaar in Boedapest een startbewijs voor de eindstrijd. De Amerikaan van Nederlandse herkomst, wiens vader Jim voor Nederland zwom bij de NK in de begin jaren tachtig, maar niet in aanmerking kwam voor de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles, won verrassend de eerste halve finale. Hij kwam tot 2.08.49, een persoonlijk record.

Arno Kamminga slaagde er niet in de eindstrijd te bereiken. Hij finishte in 2.10.57 en werd daarmee twaalfde. “Voor de 200 meter heb je een brede trainingsbasis nodig. Eigenlijk heb ik me maar vijf maanden enigszins goed kunnen voorbereiden. Pas de laatste maand ging het echt naar tevredenheid." De Katwijker had vorig jaar na de WK in Boedapest, waar hij de 200 meter liet vallen, lange tijd te maken met gezondheidsproblemen na een Covid besmetting. Titelverdediger Zac Stubbetly-Cook uit Australië ging als snelste door naar de finale. De olympisch kampioen van Tokio was goed voor 2.07.27.

Zesde plaats 4x200 vrij vrouwen

Het slotnummer van dag vijf, de estafette vier keer 200 meter vrije slag bij de vrouwen, klonk als een klok omdat het winnende Australië het goud versierde met een wereldrecord, 8.37.50. Bij de EK van Rome verraste Nederland met het onverwacht winnen van de langste estafette bij de internationale toernooien. In Fukuoka was duidelijk dat Europa niet zoveel in te brengen had. Dat de Nederlandse ploeg bij de wereldelite hoorde was op zich een compliment waard. Alleen startzwemster Janna van Kooten (1.58.16) en slotzwemster Marrit Steenbergen (1.55.47) waren beter dan toen. Imani de Jong (1.59.60) en Silke Holkenborg (1.59.69) misten WK-vorm. Het NR (7.52.06) bleef overeind. Uitslag: 1. Australië 7.37.50 2. USA 7.41.38 3. China 7.44.40 4. GBR 7.46.63 5. Canada 7.49.98 6. Nederland 7.52.93 7. Hongarije 7.54.65 8. Brazilië 7.59.10.