Drie schoolslagmedailles bij EJK Belgrado

In vele opzichten was het EJK in Belgrado anders dan anders voor Nederland. Nooit eerder kwam het voor dat de drie schoolslagonderdelen bij de jongens goed waren voor het maximum van zes finaleplaatsen. Pluspunt waren tevens de drie medailles, waarbij één gouden en twee zilveren medailles. De zesde plaats op de 400 wissel bij de jongens mocht er ook zijn.

Het is niet vaak voorgekomen, dat Nederland bij de meisjes ontbrak in halve finales of finales en ook in de estafetteseries werd Oranje ver terug geworpen. Jammer was de diskwalificatie op de Gemengde estafette op grond van een technische fout van een Nederlandse deelnemer.

Klimaat bepalend voor succes?

In de Servische hoofdstad waren Italië en Hongarije de toonaangevende landen. Dat is geen nieuwtje in Europa. Het klimaat in deze landen is in de zomermaanden een belangrijke reden om veelvuldig in het water te duiken, zeker omdat wedstrijdsport daar in hoog aanzien staat. Het eerste EJK (in 1967) vond overigens plaats in de Zweedse plaats Linköping, waar vooral Oost-Europa veel medailles won met als grootverdiener de Sovjet-Unie.

Feest op dag 4

In Belgrado was het na een matig toernooibegin pas feest in het Nederlandse kamp op dag 4. Steijn Louter (goud) en Colin van der Hoff (zilver) zorgden voor een dubbele Oranje EJK-triomf op de 200 meter schoolslag! Louter overtuigde in de series (2:15.30) en halve finales (2:15.20) als snelste van allemaal en zijn optreden in de finale was volgens het Engelse commentaar van de livestreaming een ‘power demonstration’. De meeste tegenstand kwam van zijn landgenoot Colin van der Hoff, die vorig jaar EYOF-brons behaalde in het Slowaakse Banska Bystrica. De tijd van de in Noorwegen wonende Collin van der Hoff (2:15.39) was goed voor zilver en op de 'gouden' Steijn Louter stond in de finale helemaal geen maat, het werd een PR in 2:14,11.
Louter, die zijn loopbaan begon bij De Krabben in Bergen op Zoom, trainde bij Aqua Dreams en ook twee maal uitkwam voor het Roosendaalse Hieronymus, imponeerde ook met zilver op de 100 meter schoolslag. Zeker op de laatste meters leek zijn inhaalrace met opnieuw goud bekroond te worden, maar de sneller gestarte Thomas Gaur (geholpen door diens winstgevende keerpunttechniek) hield net genoeg (0,16 seconde) over om dat te beletten. De winnaar (1:01.78) schreef zijn winst vooral toe aan de luidruchtige steun van zijn Deense ploeggenoten en supporters op de tribune.
Louter kwam niet zo goed weg na het keerpunt en finishte in 1:01.94. Uiteindelijk moest hij veel toegeven op zijn vorig jaar in Otopeni gezwommen PR (1:01.32). In deze finale werd Cas Verstegen met zijn PR van 1:02.83 zevende.
Het totaal van vier schoolslagfinalisten werd compleet dankzij River Streefland op de 50 meter (8e). Louter begon zijn drie schoolslag finales op deze afstand met 28.53 (hf 28.37)
Yanieck Weijland was in de series 200 meter schoolslag als derde Nederlander negende. Voor hoofd-coach Geert Janssen en zijn staf was het op dat moment een topdag.

Compliment voor wisselslag specialist

Een compliment verdient zeker Yanieck Weijland, die een zesde plaats bereikte op de 400 meter wisselslag. Met 4:26,08 wist de Blue Marlins zwemmer, die sinds het begin van dit seizoen traint bij het HPC in Eindhoven, zijn voorrondetijd met bijna twee seconden te verbeteren. De tijd betekende tevens het eerste persoonlijke record voor Weijland op een eindtoernooi. Voormalig trainingsgenoot Sven Klink uit Zwolle kon bij zijn debuut op het internationale podium nog geen potten breken op diezelfde afstand. “Ik was zo ontzettend zenuwachtig. Het vloog me naar de keel” aldus de 17-jarige SWOL 1894 zwemmer. Met 4:39,87 bleef Klink ver verwijderd van de 4:29,17 waarmee hij zich in april wist te kwalificeren. Een tijd die nu precies goed genoeg was geweest voor een finaleplaats. Volgend jaar krijgt hij een nieuwe kans.

800 meter van (te) hoog niveau?

Een andere debutante, Marte Hieke van der Kamp slaagde er op de 800 meter vrije slag evenmin in haar persoonlijke record van 8:57,15 te benaderen. Met 9:09,61 strandde de zwemster van HZ&PC Heerenveen in de series. Een nummer dat internationaal nogal een ontwikkeling doormaakt getuige de twee sub 8:40-ers die in de series op de klokken kwamen. Voor een finale was 8:47,32 nodig geweest. Een behoorlijk hoog niveau, dat voor veel Nederlandse seniordames niet haalbaar is.

Voor Jos van Kuijeren riep de 49-ste EJK naast blijdschap over de behaalde successen toch vooral vragen op: zijn wij wel op de goede weg met de minioren en junioren in Nederland? Is er niet meer mogelijk? Of moeten we een nieuwe weg ingaan?

Deel dit artikel