Tappers om te waarschuwen

Rogier Dorsman zou een standaardverhaal op kunnen hangen als het gaat om de reden waar zijn liefde voor de zwemsport vandaan komt. Vriendjes op school gaan voetballen als ze hun zwemdiploma’s ABC hebben. Aan Rogier vraagt een zwemtrainer – Jaap Tak in dit geval bij De Devel - of hij wil komen trainen. En dan blijkt wedstrijdzwemmen én leuk te zijn én gaat het ook nog eens boven verwachting goed. Er schuilt in de 20-jarige Heerjansdammer een ‘talent’.

Tot zover weinig verrassing. Maar dan… Die ene nacht verandert alles voor de rest van zijn leven als hij 13 jaar is. “Ik werd ’s nachts wakker en riep mijn moeder dat ik niets meer zag. Of heel weinig in ieder geval. Ze stelde me gerust en zei dat ik moest gaan slapen. Het zou misschien wel bijtrekken”, vertelt Rogier. “Helaas bleek dat niet het geval. Mijn zichtvermogen was van ‘normaal’ naar ‘wazig’ gegaan. En dat is nooit meer beter geworden, want binnen drie maanden was het gereduceerd tot geen letter meer kunnen lezen.”

“Mijn zichtvermogen was van ‘normaal’ naar ‘wazig’ gegaan”

Eén tot twee procent

Toch wilde Rogier al vrij snel na die nare periode het leven zoveel mogelijk oppakken zoals het was. “Je vraagt je in het begin af waarom jij nou juist degene bent die het is overkomen. Ik wilde weer naar school toe en natuurlijk lekker blijven zwemmen.” Tegenwoordig ziet Rogier slechts één tot twee procent. Heel weinig dus. “Zie het als een kleine koker. Maar als je een knipoog geeft, neem ik dat niet waar hoor. Een glimlach misschien wel.”

Wat hij zeker niet meer waarnam, was de bodem van het zwembad. “Ik wilde blijven zwemmen. In het begin zag ik de vlaggetjes nog wel. Of als iemand op de kant met een zwemplankje in de hand stond te zwaaien wist ik waar de kant was. Maar het zicht bleef natuurlijk beperkt. Ik ben heel wat keertjes tegen de kant aan gezwommen met m’n hoofd. Wat dat betreft zijn die tappers om de waarschuwen zijn een uitkomst. Dat zijn van die stokken met een bolletje aan het eind gemonteerd. Daarmee slaan ze je op je lichaam om te laten weten dat de kant in de buurt is. Een mooie uitvinding.”

Centrale Training

Met een kleine aanpassing kan Rogier ook gewoon blijven zwemmen. “Nadat we de KNZB hadden gebeld met de vraag of er wedstrijden waren voor blinden en slechtzienden, ben ik een keertje naar een Centrale Training gegaan in Zeist. Ik was in de veronderstelling dat er veel potentiële parazwemmers aanwezig waren met ook een beperkt zichtvermogen, maar het bleek het om allerlei handicaps te gaan. En de enige slechtziende parazwemmer Michiel Tielbeke was net daarvoor gestopt.”

Rogier maakte stapjes vooruit. Vreemd was de eerste kennismaking met de totale paralympische ploeg. “Ik mocht meetrainen en opeens stond er een been in de kleedkamer. Niet dat ik dat been zag overigens, maar mijn vader zei het tegen me. Dat was even wennen, maar ook dat lukte.” Van eens in de drie weken werd de frequentie opgevoerd naar een wekelijks bezoek. “Het werd steeds meer en uiteindelijk train ik nu in Amersfoort.”

Johan Cruijff Academy

Het is niet alleen trainen in het nieuwe Sportcomplex Amerena. Rogier studeert ook aan de Johan Cruijff Academy. “Ik doe een opleiding sportmarketing. Het eerste en tweede blok zijn klaar. De rest van het schooljaar doe ik even iets rustiger aan. Noodgedwongen, want ik heb een hersenschudding opgelopen bij de eerste wedstrijd van de verenigingszwemcompetitie begin oktober. Ik knalde keihard tegen de kant aan. De tapper had ik gevoeld, maar omdat ik met m’n arm in de lijn zat verlegde ik deze om de lijn heen. Daardoor kwam ik veel dichter bij de muur om te keren met als gevolg dat ik hard m’n hoofd stootte.”

“Ik knalde keihard tegen de kant aan”

In eerste instantie dacht Rogier dat het meeviel gezien de hoofdpijn die hij had toen hij het water uit kwam. “’s Avonds werd die hoofdpijn echter erger en ’s nachts werd ik misselijk. Al met al heeft het zes weken geduurd voor ik weer een beetje wat kon doen. Ik ben weer langzaam aan het opbouwen. Daarom liet ik de laatste dag van de Amsterdam Swim Cup, die werd gehouden van 13 tot en met 15 december 2019, aan me voorbijgaan.”

620 zwemmers

Inmiddels is bekend dat vanwege de coronacrisis de Olympische Spelen en de Paralympische Spelen uitgesteld zijn tot 2021. Voor Rogier liggen er kansen op de 200 wissel, 400 vrij, 100 rug en 100 school. Of hij aan de start verschijnt, weet hij vanzelfsprekend nog niet.

“Het is een ingewikkelde manier om te bepalen wie er mee mogen en het is zeker niet zo dat als je een limiet zwemt dat je dan gaat. Maar met twee wereldtitels en twee tweede plaatsen maak ik wel degelijk kans. In totaal doen 620 zwemmers mee uit alle landen.”

Toch is Rogier ook nuchter genoeg om te beseffen dat het zomaar ook anders kan lopen. “We trainen er hard voor. Als ik niet mag, staat de ander er vast beter voor.”

Deel dit artikel