Inge de Bruijn

Naam: Inge de Bruijn
Woonplaats: Barendrecht
Geboortedatum: 24 augustus 1973
Lengte: 1.78 m.
Gewicht: 60 kg
Beroep: zwemster
Trainde in 2003/2004 bij: Tualatin Hills Swim Club
Lid geweest van: De Dolfijn, ZPB, Nautilus en PSV)
Trainers: Paul Bergen {USA}, Jacco Verhaeren, Fedor Hes, Erik van Westen, Jeff Sluyters, Bea vanRinsum-de Groen

Ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw

Laatste wedstrijd OS 2004; officieel gestopt met topzwemmen in maart 2007
Nationale titels
NWK / NK Korte Baan (15)
100 vlinder 1991, 1993, 1994, 1995, 1997, 1999, 2001
100 vrij 1999
50 vrij 1991,1993, 1994, 1999
50 rug 1993
50 vlinder 1993, 1999

Nationale Kampioenschappen (26)
100 vlinder 1990, 1991, 1993, 1994, 1995, 1998, 2000
100 vrij 1993, 1998, 1999
200 vrij 1999
50 vrij 1991, 1992, 1993, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003
50 rug 1993
50 vlinder 1993, 1994, 1998, 1999, 2000, 2003

Sprintkampioenschappen (7)
50 vlinder 1993, 1995, 1996
50 vrij 1995, 1996, 1998
50 rug 1995

Karakteristiek
Als 27-jarige, een leeftijd, waarop de meeste zwemmers al lang iets anders doen, ontpopte Inge de Bruijn zich in een jaar tijd niet alleen als Olympisch favoriete op de 50 en 100 meter vrije slag en de 100 meter vlinderslag, maar maakte zij die faam uiteindelijk ook waar in Sydney 2000. In dat illustere jaar vestigde zij maar liefst elf wereldrecords, een unieke en ongeëvenaarde serie. Een jaar later bevestigde zij haar reputatie als beste zwemster tijdens de WK in Fukuoka, waar zij drie wereldtitels behaalde. Dit keer op de 50 meter vlinderslag en de 50 en 100 meter vrije slag. Op de korte sprintnummers herhaalde zij deze prestatie bij de WK van Barcelona 2003.

Inge de Bruijn is de meest succesvolle zwemster in de Nederlandse zwemhistorie en bovendien iemand die haar uiteindelijke successen niet cadeau heeft gekregen. Vanaf haar eerste wedstrijdslag was zij een begenadigd talent, dat uiteindelijk na vele jaren en na een periode van ongelooflijk zware training loon naar werken kreeg. Tussen haar eerste internationale start bij de Europese Jeugdkampioenschappen in Rome 1987 en haar ongekende successen bij de Olympische Spelen ligt maar liefst dertien jaar en ook dat is uniek.
Veel heeft zij te danken aan haar trainers Paul Bergen uit de Verenigde Staten en Jacco Verhaeren, de man die haar voorbereidde en begeleidde op en tijdens de grote toernooien vanaf 1998 tot en met 2001.

Elf wereldrecords
1999, 2000 en 2001 zijn fantastische jaren geweest voor Inge de Bruijn. Voor het eerst kwam haar naam op de wereldrecordlijsten, dankzij haar 26.54 op de 50 meter vlinderslag tijdens de NK 1999 in Amersfoort. Meer nog schreef zij geschiedenis met haar geweldige reeks van acht wereldrecords op vier afstanden in de periode mei tot en met juli 2000. Nooit eerder vestigde een zwemster op vier verschillende afstanden (50 en 100 vrij, 50 en 100 vlinder) zoveel wereldrecords binnen zo’n kort tijdsbestek. In Sydney volgde de Olympische bekroning met goud op de 50 en 100 meter vrije slag en de 100 meter vlinderslag, waarbij zij bovendien haar wereldrecords aanscherpte. Ook sleepte zij de Nederlandse estafetteploeg op de 4x100 meter vrije slag naar het zilver. Dankzij haar prestaties was Inge de Bruijn de meest succesvolle zwemster van het Olympisch toernooi. Bovendien staat zij wat betreft de medailles in Nederland op gelijke hoogte met Rie Mastenbroek, de koningin van de Spelen in Berlijn 1936.
Uiteraard volgde in de maanden na de Spelen de ene uitverkiezing na de ander. Europese sportjournalisten kozen Inge tot beste Sportvrouw van het Jaar 2000, terwijl zij in Londen de World Sports Award ontving in de categorie watersport. Voor Swimming World was 'Inky' de beste van de wereld.
Voordat Inge de Bruijn Olympische roem verwierf waren er eerder ook al internationale titels. In april 1999 behaalde zij de wereldtitel op de 50 meter vrije slag tijdens de WK korte baan in Hong Kong 1999 en de Europese gouden medailles op de 50 vrij en 100 vlinder in Istanbul.

Coach Bergen
De loopbaan van de Nederlandse zwemster kent vele 'ups' en soms een 'down' (in 1996). Dat zij nu aan de top staat is een voorbeeld van hoe met tegenslag om te gaan. Amerikanen hebben een bijzondere voorliefde voor het instellen van speciale prijzen. Als zij in de USA gewoond zou hebben, zou Inge de Bruijn in 1998 ongetwijfeld zijn uitgeroepen tot de 'Come-back-swimmer of de year', omdat zij sterker dan ooit terugkwam na door veel mensen te zijn afgeschreven in 1996. Dat uitgerekend een Amerikaanse trainer, Paul Bergen, een rol speelde bij haar terugkeer op het allerhoogste niveau, spreekt daarbij boekdelen.

Het allereerste begin
Als jong meisje hield Inge de Bruijn vooral van 'dollen' in het water. Maar winnen wilde zij ook en dat deed zij als 10-jarige bij de Speedofinales in Leiden 1983. In de eindstrijd van de 100 meter vlinderslag bij de meisjes van 10 jaar verbeterde zij haar inschrijftijd met maar liefst negen seconden en zegevierde in 1.22.1. Op de 100 meter vrije slag legde zij beslag op de achtste plaats in 1.13.5. Drie jaar later werd zij in 1986 voor het eerst Nederlands winterkampioene in haar jaargang (1973) in Emmen. Op de vlinderslag natuurlijk. Toen al attendeerde de Zwemkroniek de lezers op haar fraaie en natuurlijke techniek! In die periode was Jeff Sluijters haar trainer bij ZPB in Barendrecht.

Het vervolg
Inge de Bruijn is al vele jaren een bekende verschijning binnen de internationale zwemwereld. Zij debuteerde als 14-jarige bij de EJK in Rome met finaleplaatsen en medailles op de 4x100 vrij en 4x100 wissel. Een jaar later volgde in Amersfoort medailles op persoonlijke nummers (brons op 50 vrij en 100 vlinder.
De internationale doorbraak kwam bij de WK in Perth 1991 met een 10-de plaats op de 100 vrij, een achtste op de 100 vlinder en brons op de 4x100 vrij. De bevestiging volgde tijdens de EK in Athene, acht maanden later: zilver op de 100 vlinder en 50 vrij, brons op de 4x100 wissel (vlinder) en Europees kampioene op de 4x100 vrij samen met Diana van der Plaats, Marieke Mastebroek en Karin Brienesse. Inge besloot 1991 in stijl met de Europese sprinttitel op de 50 vlinder in een Europees record! De Olympische Spelen in Barcelona liepen uit op een teleurstelling als gevolg van een darminfectie in de laatste voorbereidingsweken. Het hoogst haalbare was de achtste plaats in de finale 50 meter vrije slag.

Vrienden
1996 betekende het enige, naar later zou blijken, cruciale dieptepunt in haar lange zwemloopbaan. Ondanks haar successen op korte sprintnummers ging het toen bergafwaarts. Nadat zij in de aanloop naar de Spelen van Atlanta, waarvoor zij notabene een ticket in huis had, wegens geringe inzet en werklust geen krediet meer kreeg bij PSV-trainer Verhaeren, besloot zij zelfs van Olympische deelname af te zien! Vrienden haalden haar over om naar Amerika te gaan en vooral te blijven zwemmen. Zelf was Inge de Bruijn er absoluut van overtuigd dat zij niet genoeg uit haar talent had gehaald, toen Paul Bergen op haar weg kwam. Bij ‘coach Bergen’ kon zij wel de discipline opbrengen in grote regelmaat het water in te duiken, te lopen, aan fitness te doen. Elke dag weer. De resultaten in 1998 waren er naar. Fraaie records op de 100 vlinder (59.28) en 50 vrij (25.01, een ER op de 50 meterbaan en de eerste plaats op de wereldranglijst 1998) en twee maal goud bij de EK korte baan in Sheffield 1998.

Inge is de tweelingzus van de vroegere waterpolo-international Jakline en de zus van de huidige international bij de mannen Mathijs. En over de successen van Sydney zei ze: "Ik heb me de blubber getraind op het land en in het water. Bovendien was er zeer veel aandacht voor de techniek. En het 'haaienpak' natuurlijk, want dat geeft absoluut iets extra's."

De jaren na Sydney
Een wereldtitel op de 50 meterbaan ontbrak nog op de erelijst van Inge de Bruijn. Na een lange pauze hervatte zij in februari 2001 de training en bewees bij de NK in Eindhoven en de Mare Nostrumwedstrijden in Canet, dat de concurrentie in Fukuoka te maken zou krijg met een nog immer gretige en strijdlustige De Bruijn. Zij groeide bij de WK uit tot de meest succesvolle vrouw met gouden medailles op de 50 en 100 meter vrije slag en de 50 meter vlinderslag.
Na Europese kortebaantitels op de 50 en 100 meter vrije slag werd zij tijdens het Sportgala in Amsterdam gekozen tot Sportvrouw van het Jaar 2001.
Halverwege 2002 kwam het tot een breuk met de Philipsploeg en trainer Jacco Verhaeren.
Even kwam haar carriere op dood spoor, maar toch was er weer de 'drive' om de beste
te willen zijn. Er waren mensen die het niet meer in haar zagen zitten, maar bij de
wereldkampioenschappen in Barcelona was zij het die twee keer het Wilhelmus deed klinken dankzij gouden races op de 50 vlinder en 50 vrij.
In oktober 2003 nam Inge de Bruijn de Olympische uitdaging opnieuw aan en besloot toch maar weer bij Paul Bergen te gaan trainen. Het werden de zwaarste maanden uit haar bewogen sportleven, maar bij de Amsterdam Swimcup 'stond' ze er weer met o.a. 0.54.09 op de 100 vrij. Haar oogst in Athene: 1x goud, 1x zilver, 2x brons.

In de Nederlandse historie is Inge de Bruijn inmiddels de meest succesvolle sporter aller tijden. Zij stond bij drie Olympische Spelen in totaal 10 keer in de finale, waarvan zes keer persoonlijk.
Zij behaalde vier gouden, twee zilveren en twee bronzen medailles.
Haar laatste wedstrijd was tot nu toe de finale 4x100 m.wisselslag estafette in Athene, waarin zij de vlinderslag voor haar rekening nam.


Internationale toernooien (20)
Jeugd
Europese jeugdkampioenschappen (2)
EJK 1987 Rome (toen nog 13 jaar):
Zilver 4x100 wissel 57.74slotzwemster
Brons 4x100 vrij 58.09
6e 50 vrij 26.79
7e 100 vrij 58.88
8e 100 vlinder 1.04.93
EJK 1988 Amersfoort
Brons 50 vrij 26.56
Brons 100 vlinder 1.03.41
4e 4x100 vrij 58.63 derde zwemster
4e 4x100 wissel 1.03.26 vlinderslag

Europese kampioenschappen Sprint korte baan (3)
EK Sprint1991 Gelsenkirchen
Goud 50 vlinder 27.25
8e 50 vrij 26.03
EK Sprint 1992 Espoo
Zilver 50 vlinder 27.57
6e 50 vrij 26.09 (herkansing 26.00)
EK Sprint Gateshead 1993
4e 50 vlinder 28.11
6e 50 vrij 26.25

Europese kampioenschappen korte baan (2)
EK kb 1998 Sheffield
Goud 50 vrij 24.41 (serie 24.38)
Goud 50 vlinder 26.09
Zilver 4x50 vrij 24.27 slotzwemster
Brons 100 vlinder 58.39 (serie 57.93)
Brons 4x50 wissel 25.52 vlinderslag
Serie 100 vrij 55.27
EK korte baan 2001 Antwerpen
Goud 50 vrij 23.89
Goud 100 vrij 52.65
Brons 4x50 wissel 25.12 vlinderslag
Brons 4x50 vrij 24.01 slotzwemster

Europese kampioenschappen lange baan (4)
EK 1991 Athene
Goud 4x100 vrij 56.22 tweede zwemster
Zilver 100 vlinder 1.01.64
Brons 50 vrij 25.84
Brons 4x100 wissel 1.01.62 vlinderslag
EK 1993 Sheffield
Brons 50 vrij 25.86
4e 100 vlinder 1.01.22
7e 4x100 vrij 3.50.10 startzwemster (0.57.28)
8e 4x100 wissel 4.16.09
vlinderslag zwemster (1.00.56)
12e 100 vrij 0.57.40
EK 1995 Wenen
4e 50 vrij 25.95
4e 100 vlinder 1.01.26
6e 4x100 vrij 57.23 tweede zwemster
10e 4x100 wissel 1.01.81 vlinderslag
EK 1999 Istanbul
Goud 50 vrij 24.99 (halve finale 24.84)
Goud 100 vlinder 58.49
Zilver 100 vrij 55.24 (halve finale 55.20)
4e 4x100 vrij 55.57 slotzwemster
4e 4x100 wissel 59.16 vlinderslag
Halve finale 50 vlinder 26.63 (serie 0.26.53)

Wereldkampioenschappen korte baan (1)
WK kb 1999 Hong Kong
Goud 50 vrij 24.35 (serie 24.28)
Zilver 4x100 vrij 53.15 slotzwemster
Brons 50 vlinder 26.41 (halve finale 26.16)
4e 4x100 wissel 58.28 vlinderslag
5e 100 vrij 54.07 (halve finale 53.52)

Wereldkampioenschappen lange baan (5)
WK 1991 Perth
Brons 4x100 vrij 56.05 tweede zwemster
4e 4x100 wissel 1.00.45 vlinderslag
8e 100 vlinder 1.01.35
10e 100 vrij 56.58
WK 1994 Rome
7e 100 vlinder 1.01.14
WK 1998 Perth
5e 4x100 vrij 55.85 startzwemster
6e 4x100 wissel 59.66 vlinderslag
7e 100 vlinder 1.00.09
8e 100 vrij 56.49 (halve finale 55.96)
WK 2001 Fukuoka
Goud 50 vrij 24.48
Goud 100 vrij 54.18
Goud 50 vlinder 25.90
WK 2003 Barcelona
Goud 50 vrij 24.47
Goud 50 vlinder 25.84

Olympische Spelen (3)
OS 1992 Barcelona
8e 50 vrij 25.84
8e 4x100 wissel 1.00.39 vlinderslag
9e 100 vlinder 1.01.02
serie 4x100 vrij 56.03 derde zwemster
OS 2000 Sydney
Goud 50 vrij 24.32 (halve finale 24.13)
Goud 100 vrij 54.16 (halve finale 54.06)
Goud 100 vlinder 56.61
Zilver 4x100 vrij 53.41 slotzwemster
OS 2004 Athene
Goud 50 vrij 24.58 (halve finale 24.56)
Zilver 100 vrij 53.83 (halve finale 53.77)
Brons 100 vlinder 57.99 (halve finale 57.50)
Zilver 4x100 vrij 53.37 slotzwemster
6e 4x100 wissel 58.85 vlinderslag

Records
Ex-Wereldrecordhoudster
50 meterbaan
50 vrij 24.13 (22.09.2000 Sydney)
100 vrij 53.77 (20.09.2000 Sydney)
50 vlinder 25.64 (26.05.200 Sheffield)
100 vlinder 56.61 (17.09.2000 Sydney)

Ex-Europees recordhoudster
50 meterbaan
50 vrij 24.13 (22.09.2000 Sydney)
100 vrij 53.77 (20.09.2000 Sydney)
50 vlinder 25.64 (26.05.200 Sheffield)
100 vlinder 56.61 (17.09.2000 Sydney)

ex-Nederlands Recordhoudster
25 meterbaan
50 vrij 23.89 (16.12.2001 Antwerpen)
100 vrij 52.65 (14.14.2001 Antwerpen)
50 vlinder 25.64x (26.05.2000 Sheffield)
100 vlinder 56.61x (17.09.2000 Sydney)
50 meterbaan
50 vrij 24.13 (22.09.2000 Sydney)
100 vrij 53.77 (20.09.2000 Sydney)
50 vlinder 25.64 (26.05.2000 Sheffield)

Nederlands Recordhoudster
100 vlinder 56.61 (17.09.2000 Sydney)

Snelste estafettesplit
25 meterbaan
50 vlinder 25.12 (EK korte baan 2001 Antwerpen)
100 vlinder 58.28 (WK korte baan 1999 Hong Kong)
50 vrij 24.01 (EK korte baan 2001 Antwerpen)
100 vrij 53.15 (WK korte baan 1999 Hong Kong)

50 meterbaan
50 vrij 24.82 (Braz.Winterkampioenschappen 2000 Rio de Janeiro)
100 vrij 53.37 (OS 2004 Athene)
100 vlinder 58.69 (Braz.Winterkampioenschappen 2000 Rio de Janeiro)