Nieuws
10 augustus 2007
Met windkracht 7 het IJsselmeer over zwemmen
In de rubriek 'Gesprek van de Dag' van het Noordhollands dagblad beschrijft verslaggever Ivo Laan de voorlaatste dag van de zwemtocht van Marcel van der Togt in het IJsselmeer.
Bijna het hele IJsselmeer heeft Marcel van der Togt al rond gezwommen. Gisteren vertrok hij vanuit Den Oever op weg naar de laatste étappe van zo'n acht kilometer om geld in te zamelen voor een waterproject in Chili. Een 'makkelijke étappe'. "Dit is voor mij een rustdag." In de jachthaven van Den Oever is het nog even wachten op het begeleidingsschip dat uit Medemblik moet komen. Van der Togt zwaait vast met de armen. Br staat een strak windje dat hij straks zo een beetje in de rug heeft tijdens de tocht. Een dag eerder kwam de voormalig bondscoach open water zwemmen aan op een strandje aan de andere kant. Het zeilschip komt er aan. "Het is iedere keer weer een hele toer om een schip te regelen", vertelt Van der Togt. "Dat is steeds lobbyen in de havens."
Schipper Bart Bot met zijn maat Marcel Versluis leggen aan. Van der Togt en zijn coach Richard Broer stappen aan boord. "Niet afsnijden hè?", grapt Bot. Na bijna het hele IJsselmeer vergeven we hem de paar honderd meter. In het vooronder vet zijn coach de zwemmer in die naar muziek luistert en zich even helemaal afzondert. In middels schudt het bootje al flink heen en weer. Bot: "Had je geen betere dag kunnen uitkiezen?" Dan plonst hij te water, weer op weg om 30.000 euro op te halen om vier dorpen in Peru van drinkwater te voorzien. De bordercollie aan boord wil er meteen achteraan springen. ,,Sjef hier blijven", roept zijn baas. Meteen heeft Van der Togt het ritme te pakken alsof hij al uren onderweg is. Een mierzoete geur maakt zich heel even meester van het zeiljacht. Niet voor lang want met windkracht zeven en uitschieters naar windkracht acht, is de lucht zo verdwenen. Zijn coach maakt alvast het eerste drankje klaar. Nog een hele klus want de fles moet met een lijn weer binnenboord gehaald worden. Het heeft wel wat weg van een vliegtuig dat in de lucht wordt bijgetankt.
Inmiddels beukt Van der Togt door de golven. Het ziet er heftig uit. Bot: "Met dit weer is de kans groot dat iedere willekeurige zwemmarathon wordt afgelast." Versluis: "Ja precies, welke gek gaat er nou met dit weer zwemmen?" Het is tijd voor een banaan. Maar helaas valt die iets te vroeg in bet water. Gelukkig beeft de verslaggever nog een banaantje in de tas zitten. Die komt wel aan. Even later valt Van der Togt stil. Kramp? Een andere blessure? "Even pissen." Om iets voor drieën komt bet haventje de Oude Zeug in zicht. Familie en vrienden wachten de zwemmer op aan de wal. Applaus. Drinkwater voor vierhonderd gezinnen in Peru is weer ietsje dichterbij gekomen.
Van der Togt is benieuwd naar de situatie aan boord:"Hoe was het aan boord, heftig zeker? Hoe het bij mij was? Ging perfect, lekkere étappe." Vandaag is de laatste étappe van tien kilometer naar Medemblik.
Meer foto's en informatie vind je op Open waterweb.
Bijna het hele IJsselmeer heeft Marcel van der Togt al rond gezwommen. Gisteren vertrok hij vanuit Den Oever op weg naar de laatste étappe van zo'n acht kilometer om geld in te zamelen voor een waterproject in Chili. Een 'makkelijke étappe'. "Dit is voor mij een rustdag." In de jachthaven van Den Oever is het nog even wachten op het begeleidingsschip dat uit Medemblik moet komen. Van der Togt zwaait vast met de armen. Br staat een strak windje dat hij straks zo een beetje in de rug heeft tijdens de tocht. Een dag eerder kwam de voormalig bondscoach open water zwemmen aan op een strandje aan de andere kant. Het zeilschip komt er aan. "Het is iedere keer weer een hele toer om een schip te regelen", vertelt Van der Togt. "Dat is steeds lobbyen in de havens."
Schipper Bart Bot met zijn maat Marcel Versluis leggen aan. Van der Togt en zijn coach Richard Broer stappen aan boord. "Niet afsnijden hè?", grapt Bot. Na bijna het hele IJsselmeer vergeven we hem de paar honderd meter. In het vooronder vet zijn coach de zwemmer in die naar muziek luistert en zich even helemaal afzondert. In middels schudt het bootje al flink heen en weer. Bot: "Had je geen betere dag kunnen uitkiezen?" Dan plonst hij te water, weer op weg om 30.000 euro op te halen om vier dorpen in Peru van drinkwater te voorzien. De bordercollie aan boord wil er meteen achteraan springen. ,,Sjef hier blijven", roept zijn baas. Meteen heeft Van der Togt het ritme te pakken alsof hij al uren onderweg is. Een mierzoete geur maakt zich heel even meester van het zeiljacht. Niet voor lang want met windkracht zeven en uitschieters naar windkracht acht, is de lucht zo verdwenen. Zijn coach maakt alvast het eerste drankje klaar. Nog een hele klus want de fles moet met een lijn weer binnenboord gehaald worden. Het heeft wel wat weg van een vliegtuig dat in de lucht wordt bijgetankt.
Inmiddels beukt Van der Togt door de golven. Het ziet er heftig uit. Bot: "Met dit weer is de kans groot dat iedere willekeurige zwemmarathon wordt afgelast." Versluis: "Ja precies, welke gek gaat er nou met dit weer zwemmen?" Het is tijd voor een banaan. Maar helaas valt die iets te vroeg in bet water. Gelukkig beeft de verslaggever nog een banaantje in de tas zitten. Die komt wel aan. Even later valt Van der Togt stil. Kramp? Een andere blessure? "Even pissen." Om iets voor drieën komt bet haventje de Oude Zeug in zicht. Familie en vrienden wachten de zwemmer op aan de wal. Applaus. Drinkwater voor vierhonderd gezinnen in Peru is weer ietsje dichterbij gekomen.
Van der Togt is benieuwd naar de situatie aan boord:"Hoe was het aan boord, heftig zeker? Hoe het bij mij was? Ging perfect, lekkere étappe." Vandaag is de laatste étappe van tien kilometer naar Medemblik.
Meer foto's en informatie vind je op Open waterweb.
